De Duitse herder

GESCHIEDENIS VAN DE DUITSE HERDER

 

De Duitse Herder valt onder een Herdershond.

De Duitse Herder komt van oorsprong uit Duitsland.

De eerste Duitse Herders werden gefokt door Max Stephanitz.

Hij wilde een wolfachtig, hardwerkend ras fokken.

In 1889 slaagde hij hierin.

 

 

 

UITERLIJK VAN DE DUITSE HERDER

 

Vacht

Een Duitse Herder heeft een dikke vacht.

Deze dient regelmatig geborsteld te worden.

De Duitse Herder kan met name in de lente flink verharen.

De Duitse Herder heeft een zachte ondervacht.

De hond 1x per maand een wasbeurt geven is meer dan genoeg.

De meeste Duitse Herders hebben een zwart met bruine vachtkleur.

Je hebt ook effen zwarte, witte, blauwe, grijze en leverkleurige Duite Herders.

 

Lichaam

Het lichaam van een Duitse Herder is evenredig gebouwd.

De schofthoogte van de reuen is 60 tot 65 cm.

De schofthoogte van de teefjes is 55 tot 60 cm.

De Duitse Herder heeft een middelgroot formaat.

De Duitse Herder heeft een lichtgestrekt, krachtig lichaam.

Een reu weegt gemiddeld 30 tot 40 kg.

Een teef weegt gemiddeld 22 tot 32 kg..

De botten van een Duitse Herder zijn stevig.

Duitse Herders hebben een brede schedel. 

De snuit van een Duitse Herder is krachtig, diep en breed.

De neus van de Duitse Herder is meestal zwart. Deze verkleurd vaak naarmate de Duitse Herder ouder wordt.

De oren van de Duitse Herder zijn groot.

Ze hebben een schaargebit.

 

 

KARAKTER VAN DE DUITSE HERDER

 

De Duitse Herder is vaak een dominante hond.

De Duitse Herder is meestal evenwichtig, niet nerveus en onbevangen

Hiernaast is de Duitse Herder opmerkzaam en handelbaar.

De Duitse Herder is moedig, trouw aan zijn baas en kan meestal goed omgaan met kinderen.

Aangezien de Duitse Herder een dominant karakter heeft moet hij goed getraind worden.

De Duitse Herder wordt vaak ingezet als blindengeleidehond, politiehond, speurhond en waakhond.

Duitse Herders kunnen goed leren en zijn erg gehoorzaam.

Ze zijn daarom tijdens de training vaak een plezier om mee te werken.

De Duitse Herder kan vaak prima overweg met soortgenoten, andere dieren en kinderen.

 

 

GEZONDHEID VAN DE DUITSE HERDER

 

Soms kan de Duitse Herder last krijgen van huidaandoeningen.

Atopische dermatitis is een voorbeeld van zo'n huidaandoening.

Dit is een allergische aandoening die zorgt voor ontsteking van de huid.

Oogafwijkingen, zoals grauwe staar of Pannus (een ontsteking van het hoornvlies) komen ook voor bij de Duitse Herder.

Bij de gewrichten van de Duitse Herder komen heupdysplasie en spondylose (slijtage van de ruggenwervels) voor.

Deze aandoeningen veroorzaken pijn en geven problemen bij het bewegen. 

Dit komt omdat de gewrichtsdelen niet goed op elkaar aansluiten.

Deze afwijkingen zijn vaak erfelijk.

Duitse Herders bereiken gemiddeld een leeftijd van 10 tot 12 jaar.